Starając się minimalizować ryzyko utraty rynków zachodnich, Chiny będą wzmacniać rygorystyczną politykę ekspansji eksportowej na rynki Rosji i krajów globalnego Południa, co jest czynnikiem niekorzystnym dla perspektyw producentów i eksporterów innych krajów – ostrzegają w swoim raporcie specjaliści z Działu Analityki TELS GLOBAL.
Handel Chin z USA i UE spada: w ciągu 11 miesięcy 2023 roku w ujęciu pieniężnym spadek wyniósł odpowiednio 12% i 7,6% (według Generalnej Administracji Celnej Chin). Jest to konsekwencja nie tylko rosnącego napięcia politycznego pomiędzy Chinami a USA, ale także komplikacji (wzrostu kosztów) logistyki pomiędzy Chinami a UE: po pierwsze, odmowy części europejskich importerów tranzytu towarów przez Federację Rosyjską, następnie wydłużenia szlaków morskich w związku z kryzysem na Morzu Czerwonym itp. Na przykład Niemcy mają już obecnie większy wolumen handlu z USA niż z Chinami. Ponadto Unia Europejska zaczęła świadomie podejmować wysiłki mające na celu ograniczenie importu chińskich towarów, który zagraża niektórym jej gałęziom przemysłu.
Jednym z głównych filarów i czynników wzrostu chińskiej gospodarki jest rynek nieruchomości i eksport produkcji. Rynek nieruchomości przeżywa obecnie kryzys, który chińskie władze starają się załagodzić przy pomocy państwa. Eksport spada, a szybki wzrost handlu z Rosją (+46,9% eksportu do Federacji Rosyjskiej w ujęciu pieniężnym w 2023 r.) i niektórymi innymi krajami nie rekompensuje strat wynikających ze spadku handlu z USA i UE.
Rozwój światowych trendów politycznych wskazuje, że ryzyko konfliktu zbrojnego w regionie Azji i Pacyfiku nie tylko nie maleje, ale stale rośnie. Jeżeli do tego konfliktu dojdzie, to z dużym prawdopodobieństwem całkowicie podważy relacje gospodarcze Chin z ich wciąż głównymi partnerami handlowymi – USA i UE.
Wielkość produkcji chińskiego przemysłu jest taka, że rynek krajowy może dziś konsumować, według Bloomberga, nieco ponad połowę produkcji. W związku z tym drugą połowę należy gdzieś wyeksportować.
Aby zapewnić przyszłą sprzedaż produktów w przypadku realizacji wszystkich ryzyk, Chiny działają w dwóch kierunkach: starają się szybko rozwijać rynek krajowy i wszelkimi możliwymi sposobami zwiększać swój eksport na rynki „zaprzyjaźnionych” krajów.
Chiny będą nie tylko aktywnie, ale nawet agresywnie prowadzić ekspansję polityczną i gospodarczą na rynkach „globalnego Południa” – Indii, Brazylii, krajów Azji Centralnej, Bliskiego Wschodu i Afryki, aby zwiększać swoją kontrolę nad tymi rynkami w celu zwiększenia sprzedaży swoich produktów. Jeśli się powiedzie, chińskie towary stworzą silną konkurencję z towarami z całego świata, co w konsekwencji ograniczy perspektywy eksporterów podobnych produktów z innych krajów. A na rynku krajowym innych krajów chińskie produkty stworzą problemy dla lokalnych producentów (choć dla konsumentów produktów jest to raczej pozytywna rzecz).
Jednocześnie Chiny dzięki rozwiniętej infrastrukturze i dość stabilnej gospodarce pewnie utrzymują status wpływowego gracza na arenie światowej. Rozległa sieć szlaków transportowych, nowoczesne porty i centra logistyczne czynią z nich kluczowego gracza w światowym transporcie towarowym. Strategiczne inwestycje w rozwój globalnej infrastruktury transportowej potwierdzają ich wiodącą pozycję w logistyce i światowym systemie gospodarczym.
W 2023 roku gospodarka Chin wzrosła o 5,2%, jest to niski wskaźnik według standardów krajowych. Wskaźniki chińskiego handlu w okresie styczeń-luty znacząco przekroczyły oczekiwania: eksport wzrósł rok do roku o 7,1%, do 528 mld dolarów, import — o 3,5%, do 402,85 mld dolarów. Częściowo jest to konsekwencją niskiej bazy z początku 2023 roku, ale analitycy, biorąc to pod uwagę, oczekiwali średnio wzrostu eksportu o 1,9%, a importu — o 1,5%.